Her gidişinde şiir yazdım yokluguna…
Yüzüne söyleyemeyip satırlara döktügüm sözler teselli etti beni.
Yoklugunda seni yaşamayahayallerinle yetinmeye öyle alışmış ki yüregim…
Varlıgın yetmiyor !
Hayallerimdeki ‘’Sevgili’’ sen degilsin !
Yıllardır içimde büyüttüğüm ‘’Aşkım’’ sen degilsin !
Yoklugundaki hayallerine aşıgım.Yılların sevgisini bir gecede bitirecek kadar gözü karayım artık ! …
Bu kez belki (ilk ve son kez..) ‘’Ben gidiyorum.!’’
Eyvallah Sevdigim …
‘’Beni yarı yolda mı bırakıyorsun ?’’ deme…Sus !
Duygu sömürüsü yapma !
Yetmedimi yıllardır sevgimi sömürdügün ???
Hiçbir gidişine ‘’Dur gitme’’ demedim…
Sus Sevgili ! ‘
’Gitme’’ deme.
Gözümde büyüdüğün o yerinde kal….
Düşme !!
Çocuksun anlamıyorsun diyordun ya.Belki çocuktum türlü oyunlarını fark etmiyor anlamıyordum.
Büyüttü ihanet(ler)in benide …
Masum çocugun gidiyor bu kez belki
(ilk ve son kez…)
Eyvallah Sevdigim…
Seviyorum inkar etmem … Kaç yılın aşkını bir gecede silemem…
Belki bu kez sende seviyorsun : ) : )
Bakma güldügüme inanıyorum sevgine.Sadece şaka gibi geliyor …
Artık çocuk degiliz kandırmayalım birbirimizi.
Oyun degil yaşadıklarımız.
Oyuncak degil kalplerimiz !...
Uzatmayacağım veda cümlelerini…
Beceremem bilirsin …
Her defasında senin söyledigin gibigüzel bahanenle bitireyim bu aşkı …
‘’Gitmem gerekiyor üzülme’’ !!! …
Bu kez belki
(ilk ve son kez) …
Eyvallah Sevdigim…
Sözüm sözdür…Ben sen degilim
‘’Dönmeyecegim’’ …