[youtube=425,350]3gP0N9piDwI[/youtube] 

lisede cosmo girlde okumuştum. bi kız, erkek ardaşıyla ilk defa öpüşçekmiş. ortam sıcak. tam yakınlaşmışlar. o da ne . bir ses. hapşuuuuuu. tam öpceği sırada kız çocuğun yüzüne hapşırmış. rezillik

İŞTE DEHŞET GECESİ
Dağlıca'daki saldırıdan yaralı kurtulan asker, DEHŞET gecesini anlattı: "O kadar kurşun sıktık ki..."

PKK saldırısında onlarca şehit veren Hakkari'nin Dağlıca köyündeki piyade taburunda yaralanan kahraman erlerden biri, o gece yaşananları yakınlarına anlattı.

Hastaneden, kendisini telefonla arayan yakınları ile görüşen Mehmetçik, "Çatışma saatlerce sürdü. O kadar kurşun sıktık ki, mühimmatımız bitti. Bendeki şarjörler bitince, şehit olan arkadaşlarımızın şarjörlerini aldım. Beş şarjör bitirdim" dedi. Halen askeri bir hastanede tedavi altında tutulan ve durumu iyi olan Dağlıca Taburu'nun kahraman gazisi bazı arkadaşlarının da kaçırıldığını söyledi.

İşte kahraman askerin anlattıkları:

KÖSTEBEK KUŞKUSU

"Cumartesi'yi pazara bağlayan gece yarısı, birliğimize sızma yaptılar. Çok kalabalıklardı. Ve çok yüklü gelmişlerdi. Biz tepede 50 kişiydik. Uyuma şansımız yoktu. Tepe emniyetini alıyorduk. Çok yakınımızda olduklarını biliyorduk, sesleri geliyordu. Telsiz konuşmalarını da dinliyorduk. Üstlerimizden öğrendiğime göre, içimizden, bizi bilen biri 'Buraya gelebilirsiniz, Burası savunmasız demiş...

Bir anda geldiler.. Her yerden çıkıyorlardı. Özellikle üst bölgeyi çevrelediler. Biz iki gün öncesine kadar biliyorduk geleceklerini. Çok kalabalıklardı. Adamların nöbet tuttuklarını, doldur boşalt yaptıklarını, şarjörlerini değiştirdiklerini her şeyi gördük. Hem termal kamera, hem nikon hem de gece görüş var. Her şeyi gördük. Bizimkiler sekiz kilometre öbür tarafa 3- 4 tane havan attı.   

SAYILARI 150'DEN ÇOKTU
Gelenlerin sayısı 150'nin üstündeydi diye tahmin ediyorum. Çünkü üç bölgeyi yuvarlak içine aldılar. Hepimiz uyanıktık. Saat gece 12'yi 20 geçe başladı. Saat 4:30 da kobra helikopterler geldi. O saate kadar hep savunmaya çalıştık. Mühimmatımız bitti. Bende üç şarjör kaldı. Şehit olan arkadaşlarımızın şarjörlerini aldım. Beş şarjör bitirdim. El bombası pimi çektim. Bir tane hücüm yeleği buldum.

Onlar üstten ve arkadan saldırdılar. Biz önden bekliyorduk. Bizim inip, çıkamayacağımız yerlerden geldiler. Bunları önceden tespit etmiştik. Benim onbeş metre ilerimdeydi adamlar. Kürtçe falan konuşuyorlardı. İsimlerini falan hep duydum. Roketleri vardı. Çok sağlam gelmişlerdi. Doçka (bir tür uçaksavar) bile getirmiş adamlar. Çok ağır bir silah. Silahlar, el bombaları.... Onlarca arkadaşımız şehit oldu. Gerisi ya onlarla gitti. Ya da şehit oldu.

YARALILARI TAŞIDIM
Sonra kobralar bastırmaya başlayınca çocukları aldılar, gittiler. Ben bir tanesini vurdum diye sanıyorum. Çünkü el bombası pimi sesini duydum. On metre yukarımdaydı. Biz aşağıdaydık. Benim yanımda çok arkadaşım öldü. İki tanesini sırtımda taşıdım helikoptere. Onlar gidince sağdan soldan yaralıları topladık. Ben de yaralıyım ama diğer diğer çocuklara göre iyiyim. Sağlığımda bir sorun yok..."



İŞTE ÇOK ÖNEMLİ İDDALAR?

1. PKK NIN SALDIRI YAPACAĞI 2 GÜN ÖNCESİNDEN BİLİNİYORDU? HATTA HAREKETLERİ 8 KİLOMETRE ÖTEDEN KAMERALARLA TESPİT EDİLİP İZLENDİ. NEDEN HAZIRLIK YAPMADINIZ. NEDEN GEREKLİ ÖNLEMİ ALMADINIZ.

2. PKK LILAR AĞIR SİLAHLARLA SALDIRI DÜZENLİYORLAR. MÜHİMMATLARI BİTMİYOR. BİZİM ASKERLERİN CEPHANESİ BİTİYOR VE HAFİF SİLAHLARLA KARŞILIK VERİYORLAR. BİR ASKERE NASIL 2 ŞARJÖR VERİRSİNİZ. SADECE ÇATIŞMAYA 2 ŞARJÖRLE GİTMİŞLER. BU KASITLIMI DÜZENLENDİ.

3. TELSİZLERLE BASKIN HABER VERİLMESİNE RAĞMEN DESTEK KUVVETLERİ 04:30 DA GELİYOR. YAKLAŞIK 5 SAAT. ŞEHİT SAYISININ ARTMASI MI BEKLENDİ. BU SİYASİ BİR KARAR MIYDI.

4. YARALI ASKERLERİ ALMAYA GİDİYORSUNUZ FAKAT HELİKOPTERDE BİR TEK DOKTOR VE GÖREVLİ YOK. SANKİ LEŞ TAŞIYORSUNUZ.

5. KİM BU ASKERLERİN İÇİNDEKİ KÖSTEBEK. KİM BUNLARA HABER VERDİ. KAYIP ASKERLER PKK YA MI KATILDI.


BALOLARDA İÇKİ KADEHLERİ TOKUŞTURUP LAİKLİK YAYGARALARI KOPARIP İNANÇLI İNSANLARI ÜLKEYE DÜŞMAN GÖSTERİP SİYASETLE UĞRAŞMAKTAN GÖREVİNİZİ UNUTTUNUZ. DARBE PLANLARI YAPACAĞINIZA KADAR PKK YA KARŞI PLAN YAPSAYDINIZ. TUNCELİDE 2 TERÖRİST GELİP KARAKOLDAKİ ASKERLERİ ŞEHİT EDİYOR. UTANMADAN GÖREVDE DURUYORSUNUZ. PKK NIN 2 GÜN ÖNCEDEN SALDIRACAĞINIZ BİLİYORSUNUZ. GELİRKENDE KAMERALARLA İZLİYORSUNUZ FAKAT ŞEHİT CENAZELERİNDEN ÇIKAR BEKLEDİĞİNİZDEN HAREKET BİLE ETMİYORSUNUZ.

Yine seni özledim.Yine aklım karıştı baba..Özlem aklı karıştırır mı? Bunu öğretmemiştin bana.

Bugün benim doğum günüm.Şimdi sekiz yaşımdayım.büyüdüm erkek oldum ama hala anlamıyorum sen neden yoksun baba.Önlük bana çok yakıştı. Senin hep görmek istediğin gibi pırıl pırıl bir öğrenci oldum ama sen göremedin üzgünüm çok üzgünüm baba...Karlı bir kış günüydü.seni bir tabutun içine koymuşlardı.Yine çok yakışıklıydın. Derin bir uykuya dalmıştın.Çağırdım defalarca seslendim sana,cevap vermedin küstüm sonra.Hani söz vermiştin. Kartopu oynayacaktık ilk kar yağdığında. Hava çok soğuktu ama babannem ağlarken ''oooyyy ciğerim yanıyor'' diyordu.

İnsanın ciğeri nasıl yanar baba?

Çok büyük bir kalabalık vardı.Herkes ama herkes ağlıyordu.Hep bir ağızdan ''ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ'' diyorlardı.Sen şehitsen ölmüş olamazsın.

Ölmediysen nerdesin baba?

Kocaman bir Türk bayrağına sarmışlardı tabutunu.Sen onu hep göklerde görmek isterdin.''Kutsal sevdam bayrağım'' derdin ya hani. Nedense biraz da kıskandım o zaman seni. Affet baba.Peki neden anlamıyorum hala.

Şimdi sen öldün mü? O zaman vatan bölündü mü?

Çok karıştı aklım baba.Vatanı kim bölmek ister ki.Bu büyük günah değil mi? Dedem anlatırdı ya hep ''benim dedem Çanakkale’de şehit oldu vatanı kurtarmak için'' derdi ya...O zaman büyük büyük dedem yok yere mi öldü? neden tekrar vatanı bölmek istiyorlar baba? Hani okula gidince her şeyi öğrenecektim.Bunları neden öğretmiyorlar baba? Bildiğim tek şey var.

O da sen yoksun yanımda.

Annem çok özlüyor seni biliyorum. Babanla gurur duyuyorum diyor. İnsan gurur duyunca ağlar mı? Özleme alışır mı baba?

Peki gurur senin yerine kardeşimi koklar mı? Beni maça götürür mü acaba?

Biliyor musun baba,benim ciğerim yanmıyor elledim sıcak değildi fazla. Hem duman da çıkmıyor. Ama içimde bir yer var. Seni her düşündüğümde orası çok acıyor,sızlıyor,sanki kopacakmış gibi oluyor.Sanki birileri devamlı kalbimi sıkıyor.Galiba sen yokken hep hasta oluyorum baba.

Bu acı nasıl diner? Ellerin ellerimi nerde bekler? Koşabilmek için seninle yollar bizi nasıl özler? Vatanı hangi canavar böler? Onlara senden başka kim dur der?

Gel de anlat bana.Anlat, öğret ki bende şehit olayım baba..


13 / 06 / 2007