11
« : Eylül 15, 2007, 10:00:14 ÖS »
RUVEYDA
Fezayi baglayarak yorgun kanatlarina
Bir guvercin ucurup kitalar arasindan
Cagirdin beni gecerek birer birer surgun kanyonlarini
Derbeder kosup geldim isildayan tahtina
Yarim koyup bir bardak kursun rengi cayimi
Yikarak yalnizliga kurdugum sarayimi
Yetim cigliklarimi duyurmak uzre sana
Kosup geldim; ilistir beni memnu bahtina
Adini soylemek istemiyorum
Her hecesi amansiz bir kor dudaklarimda
Her harfine yillardir simseklerle yaristim
Zindanlara karistim, olumlerle tanistim
Adini soylemek istemiyorum
Ruveyda dedigim zaman
Anla ki, senin icin yuruyor kelimeler
Cigligimin atardamarlarindan
Hangi yildizdir bilmem gozlerin
Kayar da uzerime Ruveyda
Once tuhaf bir deprem yayilir bedenime
Sonra acilir onumde istirab vadileri
Silik renkleriyle adimlarima
Cozulmeye yuz tutan bir mazi muhurlenir
Hayalin bittigi menfeze dogru
Alaca bir at kosar icimde
Zamansiz, mekansiz nefese dogru
Uslanmaz bir yurek tasidigima dair
Yaygin bir kanaat dolasir aynalarda
Oysa Ruveyda
Bastanbasa ben
Kevser akan, gul kokan bir kalbin filiziyim
Kitaplara surdugum kapkara lekelerden
Bir anlatsam nasil utandigimi
Bir dogrulsam egildigim yerlerden
Agarir tanyeri niluferlerin
Alaca bir at kosar icimde
Ezer toynaklariyla anilarimi
Sular kopurmemeliydi Ruveyda
Kirilmamaliydi islak dallari hasret selvilerinin
Ben zehire aliskinim, serbete degil
Ruyalar nefret eder avare durusumdan
Kabuslar ceker ancak derdimi yeryuzunde
Sen gun boyu simsiyah bir ufukla beraber
Ben her gece bir Mehdi turkusuyle cilekes
Yargilamak icin zeval kayitlarini
Inkilab bekliyorum
Hangi umut cicegidir bilmem, ellerin
Uzanir da gonlume Ruveyda
Derinden bir ok saplanir bagrima
Beynimi cagiran bir sese dogru
Alaca bir at kosar icimde
Zamansiz, mekansiz nefese dogru
Varligin cinayettir memleketimde islenen
Akitir kanini asil pehlivanlarin
Yoklugun sukunettir kusatir evrenimi
Varligin ve yoklugun olumudur baharin
Artik eskisi gibi bakamiyorsun
Goklerinde bir Belkis otururdu Ruveyda
Binlerce gokkusagi olurdu kirpiklerin
Gunes bir anne gibi dururdu basucunda
Artik dokunamiyor kakulun bulutlara
Karalara burunmus saclarinda dolunay
Ben bu kadar zulme layik miyim Ruveyda?
Hangi ressami vurur bilmem, endamin
Sarar da benligimi
Ben beni tanimam kaldirimlarda
Kafesleri yutan kafese dogru
Alaca bir at kosar icimde
Zamansiz, mekansiz nefese dogru
Kirmizi bir kurdela baslayarak alnina
Duydun mu orkideye dua eden birini?
Bu ismarlama yuzler yok mu Ruveyda
Bu yapmacik bebekler
Gozyasi akitirken gulenler yok mu
Beni kahrediyor geceler boyu
Hangi cagin gelisidir bilmem, gulusun
Soluk bir dunyanin mezarlarina
Gomerek gurbetimi
Kapadi karanliga Yesrib, kapilarini
Meydan okuyusun cagin ordularina
Bilmem hangi mevsimin baslangicidir
Doruklardan ote hevese dogru
Alaca bir at kosar icimde
Zamansiz, mekansiz nefese dogru
Yasini tutuyorum kararttigim duslerin
Yipranmis divaneler gibiyim sokaklarda
Amansiz bir utopya ufleyen pencereler
Lif lif yoluyor dram seyyahi bedenimi
Onumde, haksizligin hesaba cekildigi
Hic kimsenin kimseyi tanimadigi mahser
Arkamda, kare kare omrumu belirleyen
Hatirladikca yanip tutustugum resimler
Soyle, nasil asarim pismanlik daglarini
Yeniden bir Nil olup tasar miyim collere
Kim giydirir basima tacini nihayetin
Kim takar bilegime hurriyet kunyesini
Karada balik gibi nasil yasarim, soyle
Ruveyda, seziyorum; tahammulun kalmadi
Ama dur, bosaltayim butun cigliklarimi
Asirlardir kohne barinaklarda
Kuflenen, curuyen cigliklarimi
At vuruldu; icim paramparca Ruveyda
Golgelerin ardina sakladim kusurumu
Sen orda kayitsizca gulumsuyor gibisin
Ben burda damla damla eriyip akiyorum
Yine de, cignetemem kimseye gururumu
Istenmedigim yeri sessizce terkederim
Hatira kalsin diye birakir da ruhumu
Mahzun bir dervis gibi boyun buker.. giderim
RUVEYDA'YA AGIT
Ben bir aziz degilim, hele gunduz degilim
Attigi her adimda siyah bir iz birakan
Bir yaninda urkuten bir baldiran govdesi
Bir yaninda kederi ozumleyen bir lale
Merhamet sahrasinin uyuyan gecesiyim
Birak da, boyle bitsin bu gunahkar seruven
Birak da kurtarayim bu emanet sarayi
Yeter, intiharinla oydugun yuregimi
Umutsuz sarkilarla avutuldugum yeter
Gogsumde bir yanardag kivraniyor Ruveyda
Yararalari kapandikca kaniyor Ruveyda
Duman coktu gunesin sitem aynalarina
Aralandi perdeler; simdi sessiz degilim
Dertliyim, viraneyim, ben bir aziz degilim
Azizler tohum eker sevgi tarlalarina
Senin gozlerin dram; oysa aglatan benim
Ben dilenci; sen sultan; sevgi dagitan benim
Sen isik; ben karanlik ve aydinlatan benim
Ben olumum; sen hayat; cana can katan benim
Sabah sende oluyor; gunesi tutan benim
Soran ben; sorulan sen; huznu damitan benim
Olduren ben; olen sen; kabirde yatan benim
Sen sevda yuklu bulut, goklerimin sahibi
Sakliyroum icimde seni bir tufan gibi
Nerde ugruna omur verdigim bela, nerde
Her hatira bir demet zakkum meyhanelerde
Duslerim esrarinla cogalan pervanedir
Gotur benden ahzani, bana ihsani getir
Yalani reddederken dusuyorum yalana
Ben bir aziz degilim Ruveyda, anlasana
Bu agidi oldugun icin soylemiyorum
Sen olmedin Ruveyda, at vuruldu; ben oldum
Her hamlesi bir tabut simdi bakislarinin
Yikayip kefenledin; mehtabina gomuldum
Her iklime kanatli bir haberci salsinlar
Cagir asiklarini; namazimi kilsinlar
Duysun alem atesin dagi erittigini
Bu illetin taslari bile curuttugunu
Gun olur da, ayrilik yumagi cozulur mu?
Berguzarim ayaklar altinda ezilir mi?
Ruveyda, gorur muyum yesil ufuklarini?
Seninle bir sonsuzluk bulur muyum Ruveyda?
Yoksa hep bu kabirde kalir miyim Ruveyda?
RUVEYDA, BEN SENDEYIM
SEN BENDESIN RUVEYDA
Once korkunc azaba, kahra gomuluyorum
Sonra en buyuk affa ugrayip guluyorum
Catliyor da mezarim, disa vuruyor beni
Terazi, Ruveyda'ya divan kuruyor beni
Gunes akti; ay sondu; parcalandi yildizlar
Ruveyda, burda simdi sen varsin, gozlerin var
Beyaz tuller icinde ruhun sariyor beni
Sahibisin bu essiz muhabbet sarayinin
Magrur yukseliyorsun ulularin katina
Huriler imreniyor sonsuz saltanatina
Elime tutusturup kalbinin kadehini
Sevgini sarap gibi sunuyorsun Ruveyda
Cicek cicek kalbime doluyorsun Ruveyda
Aci yok; intizar yok; eskide kaldi hasret
Devrini tamamladi endise; korku; hayret
Buz ve koz tarih oldu; bitti zaman ve mekan
Zaman biziz, mekan biz; imkansiza yok imkan
Omrun ne sonundayiz, ne de henuz basinda
Otuz uc yasindayiz, hep otuz uc yasinda
Icim sensin bu ilde; disim sensin Ruveyda
Ruveyda, ben sendeyim; sen bendesin Ruveyda..
CAGIRIN AYISIGINI
Yildizlarin umut tasidigini Gordum yedi kat goklerden
Gunesten koparip ellerini
Kusandim zirhini puruzsuz dualarin
Cagirin bebegi, ayisigini cagirin
Cagirin ofkeyi Ruveyda'yi cagirin
Birbirine benzer bebek ve aysigi
Ikiside salincaklarda buyur
Birbirine dusmandir ofke ve Ruveyda
Toplayin butun Musa'lari nehirlerden
Denizleri, ordulari, bildircin etini
Ben ofkeyi degil, ayisigini
Ruveyda'yi degil, bebegi istiyorum
Bebek hakikate cagirir da ofkeyi
Ofke atese duser
Ayisigi sarar yuzlerimizi
Ruveyda sanki mahser
Artik yalnizliga karsi savasmiyorum
Karanlik, kangren basibos kentlere giriyor hayallerim
Cagirin ayisigini, Ruveyda'yi cagirin
Ben maskeli degil gunahina girsemde karanfillerin
Cekmedim kalbimi bakislarindan
Cagirin ayisigini, gozlerime sureyim
O simdi isirgan buyutuyor sokaklarda
O simdi sancidir sevda duraklarinda
Kalbimi karaliyor binalarda o simdi
Intikam devsiriyor ruyalarda o simdi
Geceyi kaldirin omuzlarimdan
Yoksa butun cicekler kuruyacak elimde
Karsima dikildikce fosforlu, kivilcimli
Ruveyda'nin zehir, nefret gozleri
Halbuki ne vergiler odedim Ruveyda icin
Yargilandim, tutuklandim, mahpusum
Vincdanimin issiz koselerinde
Cagirin ayisigini, Ruveyda'yi cagirin!
Reva mi beni boyle kursunlamak derinden?
Ruhum bakamaz oldu gullere kederinden
Reva mi icimde soluklanan kuslarin kirmak kanatlarini?
Sonra gitmek, arkaya bakmaksizin bir defa
Birakip adim adim istihza tohumlarini
Bu zamansiz sairi incitmek reva midir?
Sevindirmek dururken, oldurmek reva midir?
İletileri Göster
