Gönderen Konu: Gökbilim görüntüsü (çok harika fotoğraflar)  (Okunma sayısı 1594 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı physico

  • ByKuS
  • *
  • İleti: 2831
  • Rep Gücü : 161
  • Cinsiyet: Bay
  • çokta tıın! =P
    • Profili Görüntüle
Gökbilim görüntüsü (çok harika fotoğraflar)
« : Aralık 14, 2007, 02:43:23 ÖS »

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.



Kırmızı Ötesinde Üç Boğumlu

Üç Boğumlu Bulutsu, diğer adıyla M20, küçük bir teleskopla kolayca görülebilir ve bulutsu bakımından zengin bir takımyıldız olan Yay içerisinde çok meşhur bir ziyaret durağıdır. Ancak, görünür ışıkta çekilen görüntüler bulutsuyu koyu renkli, örtücü toz şeritleriyle üçe bölünmüş bir biçimde gösterirken, derine nüfuz eden bu kırmızı ötesi görüntü, parıldayan toz bulutu liflerini ve yeni doğmuş yıldızları gözler önüne sermektedir. Yapay olarak renklendirilmiş yukarıdaki muhteşem görüntü, Spitzer Uzay Teleskobu'nun hediyesidir. Gökbilimciler, başka türlü bu ilgi çekici yıldız doğumevinin doğuma uygun gaz ve toz bulutlarının arasında saklı kalacak yeni doğmuş veya embriyo aşamasındaki yıldızları sayabilmek için, Spitzer'in kızılötesi verilerini kullanmaktadır. Burada görüldüğü haliyle, Üç Boğumlu yaklaşık 30 ışıkyılı genişliktedir ve yalnızca 5500 ışık ılı uzaklıkta yer almaktadır.



Takımyıldızlar ve Bulutlu Gökyüzü


Temmuz ayının başında çekilen bu huzur dolu deniz ve gökyüzü manzarasında, Dünya gezegeni bulutları ay ışığını ve soluk, kırmızımsı bir ışıldamayı yansıtıyor. Bu bulutların ötesinde, Samanyolu'nun toz ve yıldız bulutları yer alıyor. Kuzey Fransa'da bir plajda, gece yarısına yakın güneye dönük olarak çekilen bu manzara, ufkun üzerinde en tepe noktasına ulaşmış bulunan Yay Takımyıldızı'nı gösteriyor. Sağ tarafta parlak gezegen Jüpiter hüküm sürüyor ve Akrep Takımyıldızı'nı oluşturan yıldızların arasında geziniyor. Gökada merkezi ise tabii ki Yay Takımyıldızı'ndaki Samanyolu bulutlarının arkasında gizli. Merkezi bulmak için, imlecinizi resmin üzerine getirip, oku takip etmeniz yeterli.



Yıldızların Ötesinde

Evren gökadalarla doludur. Fakat onları görebilmek için gökbilimciler kendi gökadamız Samanyolu'na ait yıldızların ötesine bakmak zorundadır. Örnek olarak, Yılancı Takımyıldızı yönünde, yaklaşık 80 milyon ışıkyılı uzaklıkta yer alan sarmal gökada NGC 6384'ün bu renkli teleskop görüntüsünü ele alalım. Bu uzaklıkta, NGC 6384 tahminen 150.000 ışıkyılı genişliktedir. Bu net görüntü, uzak gökadanın mavi sarmal kolları ve sarımsı çekirdeğindeki detayları göstermektedir. Ama yine de, resimde görülen tekil yıldızların tümü daha yakın planda, yani kendi gökadamızın sınırları içerisindedir. Parlak Samanyolu yıldızları, teleskobun kendisinin neden olduğu dikkat çekici çapraz çizgiler veya kırınım ışınları sergilemektedir. Özellikle bu görüş alanı yaklaşık olarak 1/4 derece genişliğindedir ve Samanyolu'nun kalabalık merkezi yakınlarına dönük olduğundan, ön plandaki yıldızlar açısından görece daha zengindir.



Bir New York Gün Batımı


Eğer bugün hava açık olursa, uygun yerlerdeki New York halkı, gün batımında dışarı çıkabilir ve kentlerinin çağdaş bir Stonhenge gibi davrandığını izleyebilirler. Güneş her sokağın tam ortasında batacağından, Manhattan etkileyici bir güneş ışığı seli yaşayacak. New York kentinin bu en uzun boylu ilçesinde, sistemli bir biçimde bölünmüş caddeler boyunca uzanan yüksek binalar, genellikle batan güneşi gizlerler. Yalnızca 30 derece kuzey doğuya hizalanmış olsa da, bu sonuç Manhattan'ı bir çeşit çağdaş Stonehenge anıtı haline getirir. Eğer Manhattan'ın yol şebekesi tam doğu-batı yönlerinde hizalansaydı, bugünkü etki Güneş'in tam doğudan doğup, tam batıdan battığı yegane iki gün olan bahar ve güz ılımlarında, yani 21 Mart ve 21 Eylül tarihlerinde meydana gelecekti. Yatay olarak uzatılmış yukarıdaki görüntüde, Güneş 34. Cadde'de Park Bulvarı'ndan görüldüğü gibi batıyor. Eğer bugünkü gün batımı bulutlar tarafından gizlenirse, ümitsizliğe kapılmayın. Aynı şey, her yıl iki kez, Mayıs sonlarında ve Temmuz ortalarında tekrarlanıyor. Yine de bu olaylardan herhangi birinde doğrudan Güneş'e bakmayın.



Kabarcıktaki Yıldızlar

Gaz ve tozdan meydana gelen bir uzay kabarcığı olan RCW 79, genç ve sıcak yıldızlardan gelen rüzgârlar ve ışınım ile şişirilerek, yaklaşık 70 ışık yıllık bir çapa ulaşmıştır. Spitzer Uzay Teleskobu'ndan alınan ve suni olarak renklendirilen bu muhteşem görüntüde, bulutsu içerisinde yer alan tozdan gelen kırmızı ötesi ışık, hafif kırmızı bir tondadır. Tam 17 bin ışıkyılı uzaklıkta, güney yarımkürenin büyük takımyıldızı Erboğa içerisinde yer alan bu genişleyen bulutsu, çevresini saran gaz ve toz içerisinde ilerledikçe, yıldız oluşumunu kendi kendine tetiklemiştir. Aslına bakarsanız, içeriye nüfuz edebilen bu kırmızı ötesi görüntü, kabarcığın sınırı boyunca dağılmış olan yeni yıldız gruplarını sarımsı noktalar olarak ortaya çıkarmaktadır. Dikkat çekici bir grup, halen kendi doğum kabarcığı içerisinde saat 7 yönünde (solda, altta) yer alırken, diğer bir tanesi kabarcığın merkezine göre saat 3 yönünde (sağda), üst tarafta yer alan boşluğun yakınlarında görülebilmektedir.



Uzaydan Kuzey Işıkları

Muhteşem kutup ışıkları, yerden bakıldığında yukarıda dans ediyorlarmış gibi görünür. Fakat, Uluslararası Uzay İstasyonu (UUİ), yörüngede kutup ışıklarının çoğuyla aynı yükseklikte dolanır ve bazen onların üzerinden, bazen de onların tam içerisinden geçer. Ancak yine de kutup ışıklarını oluşturan bu elektron ve proton akıntıları, UUİ için herhangi bir tehlike oluşturmaz. UUİ bilim subayı Don Pettit, 2003 yılında, yukarıda görülen sayısal olarak netleştirilmiş resimde, yeşil kutup ışıklarını görüntülemiştir. Pettit, raporunda, değişen kutup ışıklarının yörüngeden, etrafta ağır ağır ilerleyen dev yeşil amipler gibi göründüğünü belirtmiştir. 300 kilometre aşağıda, Dünya gezegeni üzerinde Kanada'nın kuzeyinde yer alan Manicougan çarpma krateri görülebilmektedir.



 :bye