BEKLEYECEĞİM

İ nsan, önce bir düşünüyor neden diye?

P ekala, bir nedeni vardır bu amansız ayrılığın

E ğer yoksa bir nedeni dalarsın sonsuz bir uykuya
 
K afandaki her şey yok olup gider ufak bir çalkalanışta.

Sokak ortasında yalnız kalmış çaresiz
Uysal bir çocuk gibiyim senin karşında
İçimde amansız bir heyecan, korku, çaresizlik
Adını koyamadığım çok acı verici duygular taşıyorum!

Çok acıyor biliyor musun?
Şu sol tarafım çok acıyor nedenini biliyorum
Ama kurtulamıyorum bu ölümcül duygudan
Şimdi tek tesellim beklemek…

Ama bir gün geleceksin diye teselli ediyorum kendimi
Her vapur seni getirecek bana
Bütün istasyonlarda seni bekleyeceğim
Her evde bir resmin her meydanda bir heykelin olacak
Ve sen kimi bir gün rüzgar gibi denizler gibi
Ötelerden ötelerden yalnızca bana geleceksin


                                              
  Hep seni bekleyeceğim, Gelmeyeceğini bile bile  bekleyeceğim !

Bi aralar çok hevesliydim pek uğraşmadım ama dandik bi site işte xD



http://forumtrk.1talk.net


not : 2 ayda 1 girerim xD

Prostat bezi kestane şeklindedir, sidik torbasinin ön kismina düien bir bölgede sidik borusunun çevresini sarar. Husyeler gibi prostat bezi de hormonlar salgilar. Bu salgi süt gibi, alkalik bir sividir ve kendine has bir kokusu vardir. Buna "spermin" adi verilir. Boialma sirasinda prostat bezi büzülür ve bu siviyi kanalciklari araciliiiyla sidik borusuna yollar. Prostatin sidik borusunu sarmasinin ve meni kanali ile prostat kanalciklarinin hemen hemen ayni yerde sidik borusuna bailanmasinin iki önemli nedeni vardir.

Bunlardan birincisi, erkeiin boialmasi sirasinda meni sivisinin depo edildiii kisimlar ayni anda tekrar sikiiirlar, sperm iplikçiklerini epididymisin ve meni keseciiinin salgilariyla birlikte diiari atmak için sidik borusunda bir basinç oluiturur, refleks hareketiyle prostat bezi büzüiür ve salgisini -hemen hemen ayni yere- sidik borusuna akitir. Boialma sirasinda atilan meni artik kariimiitir ve ancak iimdi kusursuz hale gelmiitir. Prostat bezi salgisinin özel yapisi tohumlar üzerinde uyarici etki oluiturur ve bunlarin hareket yeteneklerinin olaianüstü iekilde artmasini sailar. Bir erkeiin, bir boialma sirasinda çikardiii ortalama üç cm3 meninin beite dördü prostat bezinin salgisidir. Boialan sperm sayisi ortalama 200 ile 300 milyondur.

ikinci önemli neden ise prostat bezinin büzülmesi sirasinda sidik borusunu meni kanalinin yukari aizinin açildiii kisimda sikiitirmasidir. Böylece sikiian prostat bezi, sidik borusunu bu noktada kapatir. Bununla da diiari atilan meninin geriye akmasi engellenir. Meni kanalinin aizi sertleime aninda geniiler.

Giotto di Bondone, italyan ressami ve mimari (1266-1337). Giotto di Bondone Floransa yakinlarinda doidu. On yailarindayken kirlarda ailesinin sürülerini otlatirdi.

Anlatildiiina göre bir gün kirlarda dolaian ünlü ressam Cimabue, düz bir taiin üzerine bir koyun resmi çizmekte olan Giotto'yu görmüi, bu genç sanatçinin ustaliiina hayran kalmii ve öirenci olarak onu yanina almiitir.

Giotto, 1297 yillarina doiru, Assisi Bazilikasi'nda, Aziz Francesco'nun Hikâyeleri adli büyük fresk bütününü yapti. Bu fresklerde sanatçi, bütün ömrünü insan ve doia sevgisine adamii olan azizin yüceliiini ustaca belirtmiitir. El ve vücut hareketleri, yüzlerdeki ifade, kiiilerin duygularini ve iefkatini dile getirir. Fresklerin zemini, o çaiin gelenekleri diiina çikarak soyut ve yaldizli bir zemin olmaktan uzaklaimii, yerini çoiu zaman, bir perspektif anlayiiinin, bir mekân, bir üçüncü boyut kavraminin hissedildiii mimari bir dekora birakmiitir.

Giotto'nun kiiileri, o çaiin resminde olduiu gibi donmui, kiiiliksiz biçimler deiildir artik; duygulan, heyecanlari ve kiiilikleriyle yaiayan insanlardir. Bu, XIII. yy. resim sanatiyla kiyaslandiiinda büyük bir yeniliktir ve gotik üslûbu yenileyen Giotto, ilk modern ressam sayilir. Giotto di Bondone, ayni zamanda ünlü bir mimardir.

Bazi Eserleri

isa ile Meryem'in hayatini (Padova'da Scrovegni Kilisesi) ve Aziz Francesco'nun hayatini (Floransa'da Bardi Kilisesi) konu alan freskler. Navicella mozaiii (Roma'da San Pietro Kilisesi). Tahta üzerine resimler: Maesta, Meryem ile Çocuk isa.

1920'lere doiru bailayan edebiyat ve sanat akimidir. 1917'de iair Apollinaire, «gerçeküstücü dram» diye nitelenen bir oyunu (Tiresias'in Memeleri) sahneye koydu. Böylece Paris'te Birinci Dünya Savaii'nin ertesinde, gerçeküstücülük akimi bailadi. Savaiin saçmaliiina ve burjuvazinin tutumuna baikaldiran üç genç ozan, Louis Aragon (doi. 1897), Andre Breton (1896-1966) ve Philippe Soupault (doi. 1897), toplumu, onun ahlâk deierlerini, estetik geleneklerini, akla ve mantiia güvenini altüst etmeie karar verdiler.

Gerçeküstücüler gerçek diii fantastik), aliiilmadik ve yikici kaynaklardan yararlandilar. Ortaçai'daki büyü ve mezhep sapkinliiindan, Jerome Bosch'un ve Goya'nin cehennemlerinden, romantizmden. Kara Afrika, Okyanusya, Amerika halk sanatlarindan esinlendiler; Douanier Rousseau'nun resimlerini, Lautreamont ve Rimbaud'un iiirdeki hezeyanlarini, Alfred Jarry'nin tiyatro alaninda baikaldiriiini sevdiler.

Marx'a ve devrimci Rusya'ya hayran oldular. Freud'un izinden giderek çocukluk, bilinçalti ve çilginlik dünyasina daldilar. Nükte ve alayi iileyerek ready made'i, yani ressam Marcel Duchamp'in (1887-1968) sanat eseri diye imzasini attiii o, «hazir» eiyanin (bir tabure ve bir bisiklet tekerleii) yan yana konuiunu keifettiler.

XII. yy.dan Rönesans'a kadar Bati Avrupa'da geliien sanat biçimidir. Gotik sanat Fransa'da doimui olmasina raimen adini Hiristiyanliiin ilk yillarinda Avrupa'yi istilâ eden Gotlardan almiitir. Bu terimi ilk defa italyan hümanistleri kullanmiilardi. Onlara göre, özellikle Alpler'in kuzeyinde geliien ve roman sanatinin ardindan gelen bu sanat, ilkçai'in klasik kurallarindan iyice ayriliyordu. Ve, bu üslûbu küçümsediklerini belirtmek için italyan hümanistleri ona, gotik sanat adini veriyordu.

Roman Sanatindan Alevli Gotik Üslûbuna

Gotik sanat, XII. yy.dan XVI. yy.a kadar, dört büyük dönemde geliiti. Birinci dönem, XII. yy.in büyük bir bölümünü kapsar ve mimari çizgilerin genel görünüiünü hâlâ etkileyen roman sanatiyla gotik sanat arasinda bir geçii dönemi teikil eder. Bu çaiin en özgün anitlari Fransa'dadir: Saint-Denis Manastir Kilisesi, Sens, Noyon ve Laon katedralleri.

Aiaii yukari XII. yy. sonlarindan XIII. yy. ortalarina kadar uzanan ikinci dönemde gotik sanat iyice yerleiir ve doruiuna ulaiir. Bu dönem, gotik sanatin «klasik» çaiidir ve hepsi birbirinden ünlü pek çok anit bu dönemde yapilmiitir: Chartres, Bourges, Merveille du Mont-Saint-Michel katedralleri. Bu çaida gotik mimari italya, Almanya ve ispanya'ya da siçramii, sonra ingiltere'ye geçerek orada daha deiiiik bir nitelik kazanmiitir (Canterbury, Chichester katedralleri).

Daha sonraki döneme iiinli gotik adi verilir. Bir önceki dönemin eser bolluiu yaninda bu dönem biraz fakir kalir. Bu dönemde daha çok eski yapilarin bitirilmesine çaliiildiii için (Paris'teki Notre-Dame Kilisesi'nin yan kiliseleri, Saint-Denis Kilisesi'nin iahini) büyük anitlarin sayisi azdir (Troyes, Tours katedralleri, Westminster Manastir Kilisesi).

Nihayet, XIV. yy.in ikinci yarisindan bailayarak, gotik sanat büyük bir dirilii ve canlanma dönemine girer. Bu dönemde gotik sanattan pek çok üslûp doimuitur. Bunlarin en önemlileri, ingiltere'deki düiey üslûp (Oxford ve Cambridge Üniversitesi yapilan), Fransa ve Almanya'daki alevli gotik'tir.

Yükseklik ve Iiik

Gotik, her ieyden önce kaynaiini dinden alan bir mimarlik üslûbudur. Bütün çai boyunca anitlarin yapimindaki en büyük özellik sivri kemerin kullanilmasi, göie yetiimek istermiiçesine uzayan düiey çizgilerle ince sütunlara olan düikünlük ve içeriye bol iiik girmesini sailamak için büyük pencerelerin açildiii duvarlarin inceltilip hafifletilmesidir.

Gotik yapi tarzi, pencerelere gittikçe daha çok önem vererek vitraylarin geliitirilmesine elveriili bir ortam da yaratti. Bailangiçta vitraylarda, yalin renklere (mavi, kirmizi, turuncu) yer veriyordu. Sonra, XIV. yy .da hem zamandan ve paradan tasarruf etmek, hem daha duru bir iiik sailamak amaciyla tekrenkli vitraylar büyük ölçüde kullanilir oldu ve yeni bir renk olarak altin sarisi geçerlik kazandi. Nihayet XV. yy. ortalarinda, gene daha sicak renk tonlarina dönüldü ve perspektif ortaya çikti: böylece vitray, camdan yapilmii gerçek bir tablo halini aldi.

Gotik resim ve gotik heykel çoiu zaman mimarinin tamamlayicisi sayilir. Bu alanda roman sanatinin de koratif ve stilize görünüiünden vazgeçilmii ve daha güçlü bir gerçekçiliiin arayiiina bailanmiitir. Nihayet halicilik da gotik sanatin bir bütünleyicisi olarak XIV. ve XV. yy.larda altin çaiini yaiar.

Tahta maden ya da tai üstüne iekiller veya harfler çizerek, bu motifi kâiit üzerine basma tekniii ve sanatidir. Tahta, gravürcünün ilk malzemesidir. Aiacin lifleri yönünde kesilerek hazirlanmii olan gravür tahtasi'na ancak ana çizgileriyle çizilmii, basit bir desen yapilabilir.

Bu az-çok pürtüklü yüzeyde, kâiit üzerine çikmasi istenen hatlar siyahla belirlenir ve çevreleri çakiyla kazinarak ieklin yüzeyden daha kabarik olmasi sailanir; sonra beyaz kalan kisimlar oluklu oyma kalemi'yle kazinarak gravüre bir kabartma görünüiü verilir. Tahta üzerine yapilan bu çeiit yontma gravür Dürer'in eserleriyle doruiuna eriimiitir.

Sirsiz boyali gravür ya da uç tahta gravür'de, baski altinda birleitirilmii veya birbirine yapiitirilmii kare veya dikdörtgen biçiminde küçük tahta parçalari kullanilir. Bu pürüzsüz, her yönde kazinmasi kolay yüzey, yassi oyma kalemiyle (yassi çapla) veya içi dolu oyma kalemiyle (yuvarlak çapla) iilenir.

Uç tahta, gravürcüye, desenin en ufak inceliklerini ve her renk boyayi (açik kuriunîden koyu siyaha kadar) kullanma olanaiini verir. Bugün fotomekanik teknikleriyle tahtindan indirilmii olan gravür, XIX. yy .da, çok büyük ustalik isteyen kopya gravürcülerinin uzmanlik konusu olmuitu. Günümüzde, kalin linoleum da (mantarli muiamba) ayni teknikle, çaki veya oluklu oyma kalemiyle iilenir.

Maden Üzerine Gravür

Tahtanin tersine, maden üzerine gravür, kalemle oyularak yapilir. Maden olarak asil gereç bakirdir, ama çelik, çinko ve pirinç de kullanilir.

Maden üzerine gravür yapan gravürcüleri birbirinden ayiran nitelik her ieyden önce kullandiklari kalemdir. Dürer ile italyan gravürcüsü Mantegna kazi kalemi ustasiydilar, Rembrandt hakkak kalemi'yle ünlüdür, buna kariilik beiik kalem (ucu çok diili genii kalem) XVIII. yy. ingiliz gravür sanatinin belirgin özelliiidir.

Kezzapla gravür yapma yöntemi XVI. yy.da ortaya çikti. Verniie bandirilmii bakir levhalar çelik kalemle oyuluyor, sonra asit banyosuna daldiriliyordu; kalemle verniii kazinan yerler asitten etkilenerek eriyip oyuluyordu.

Kazi kaleminden daha kolay, hattâ daha aslina sadik ii gören kezzap pek çok ressamin ilgisini çekti, Jacques Callot, Claude Lorrain, italyan mimari Piranesi gibi bir kisim sanatçilar ikinci bir ifade araci olarak ondan yararlandilar.

Estamp

Estamp, sanat eserlerinin birçok kopyasini çikarmak ihtiyacindan doidu: Hiristiyan keiiiler kiliselerin duvarlarini süsleyen dinsel resimleri yanlarinda taiimak istiyorlardi. Gezici vaizlerin, her biri için bir hikâye anlatmak üzere albüm ieklinde biraraya getirdikleri bu gravürler, Gütenberg'in bastiii ilk kitaplarin (1475) öncüsü oldu.

XIV. yy.in sonunda, kâiit pariömenden daha ucuz olduiundan estamp yapimi yayginlaiti ve resim çoialtmada en geçerli usul oldu. Eserlerinden birçok kopya yapmak isteyen sanatçilarca çok kullanilan estamp sanati, büyük sanatçilar tarafindan da uygulandi, hattâ eskiden yapilmii eserleri çoialtmak isteyen basit kopyacilar ve kitap resimleme ustalari da ondan yararlandilar.

Bugün bu çeiit gravürcülüiün yerini fotoirafçilik almiitir. Buna kariilik modern ressamlarin gözde anlatim araçlarindan biri olan asil gravür, etkisini daha da artirdi. iimdi gravür yapma usulleri, özellikle fotogravür gibi baika tekniklerin iie kariimasi nedeniyle karmaiiklaimii, plastik maddeler gibi yeni malzemenin kullanilmasi nedeniyle de kabartma estamp sayisi zenginleierek çeiitlenmiitir.

Litografi (Taibasmasi)

Alman Senefelder (1771-1834) tarafindan bulunan litografi yöntemi, resmin kabartisiz ve oyuksuz bir yüzey araciliiiyla basilmasini sailar. Bunun için çok ince dokulu bir kalker kullanilir; sanatçi koyu ve yumuiak bir kursun kalemle ya da firçayla mürekkep kullanarak resmi bu taiin üstüne çizer. Renkli olarak da yapilabilen litografi gravürcülük gibi özel bir öirenim de gerektirmez.

Georg Friedrich Haendel, ingiliz uyruiuna geçmii Alman bestecisidir (1685-1759). Almanya'da Halle iehrinde doian Haendel, müzik öirenimi sirasinda klavye ve bestecilik dersleri aldi, 1703'te Halle'den ayrilarak Hamburg Operasi'nda ikinci keman oldu. 1712'de ingiltere'ye göç etti ve 1726'da ingiliz vatandailiiina kabul edildi. Bütün Avrupa'yi dolaiti ve italyan operasi üslûbunda XVIII. yy.in en ünlü bestecisi oldu.

Haendel'in ilk operalari ingiliz seyircisi tarafindan oldukça soiuk kariilandi, ama bu, besteciyi yildirmadi ve Haendel kirka yakin opera yazdi. Elli bei yaiinda, aiir bir hastaliktan yataia düiünce baiarisizliklari üzerinde düiünmek için bol bol vakit buldu. Sonunda ingiliz duyarliiina daha yakin bulduiu bir müzik türünü, oratoryoyu denemeie karar verdi. Ve bu kararla baiariya, hattâ zafere ulaiti.

Oratoryo, konusuz, kostümsüz, dekorsuz bir tür dinsel operadir ve orada bütün dram, müzik ile ifade edilir. Ama Haendel, oratoryolarim yine de sahnelenmek üzere yazmiitir. içlerinde israil Misir'da, Mesih ve Judas Maccabaeus de bulunmak üzere otuzdan fazla oratoryosu vardir.

Çalgi Müziii ve Operalar

Oratoryolarindan baika Haendel, çalgi müziii de bestelemiitir, bunlarin en ünlüleri kral George I'in Thames üzerinde yaptiii bir gezi için bestelenen Su Müziii; 1749'da bir krallik bayramini kutlamak üzere düzenlenen havaî fiiek ienliii için bestelediii Krallik Hava Fiiekleri Müziii sayilabilir. Operalarina (Almira, Nero, Rinaldo, II Pastor Fido, Teseo) gelince, bunlar, sahneye koyma güçlükleri (devler veya uçan kiiiler) ve yorum güçlükleri (mümkün olani zorlayacak insan sesi ustaliklari) yüzünden pek seyrek oynanmaktadir.