Profesyonel Futbol Takımımız, Perşembe günü FC Sion takımı ile yapacağı karşılaşmanın hazırlıklarını Cenevre Stadı'nda basına 15 dakikası açık olan idman ile tamamladı.

Roland Koch'un motivasyon dolu konuşmasının ardından "Maça hazır mıyız?" sorusuna "Hazırız" yanıtını veren oyuncularımız, ısınma ve koordinasyon çalışmasından sonra yardımcı antrenörümüz Ayhan Tumani'nin saha kenarından oyuna soktuğu topla kaleye şut çalışması yaptılar. Takımımız kanat, pas organizasyonları ve dar alanda yapılan taktik ağırlıklı maçla idmanı tamamladı. Kalecilerimiz idmanın ilk bölümünde takımdan ayrı bir çalışma yaptı.

Bir saat 20 dakika süren idmanı Başkanımız Aziz Yıldırım ve yönetim kurulu üyelerimiz de izledi.

UEFA Avrupa Ligi Play Off ilk maçında İsviçre'nin FC Sion takımı ile 20 Ağustos 2009 Perşembe günü deplasmanda karşılaşacak olan Fenerbahçemiz Cenevre'ye vardı.
Sabiha Gökçen Havalimanı'ndan bugün saat 13.40'da kalkan özel bir uçakla yola çıkan Fenerbahçemiz iki saat 45 dakikalık bir yolculuk sonrasında Cenevre Havaalanı'na indi. Kafilemizde Başkanımız Aziz Yıldırım, Yüksek Divan Kurulu Başkanımız Yüksel Günay, yönetim kurulu üyelerimiz, teknik ekibimiz ve futbolcularımız yer aldı. Fenerbahçemiz Intercontinental Oteli'nde konaklayacak.

İsviçre'ye götürülen 20 kişilik maç kadromuz ise şöyle: Volkan Demirel, Volkan Babacan, Fehmi Mert Günok, Diego Lugano, Önder, Bekir, Roberto Carlos, Vederson, Gökhan Gönül, Baroni, Emre, Selçuk, Deniz, Ali, Santos, Deivid, Kazım, Uğur, Güiza, Semih.

Haftanın konuğu merve arkadaşımız

ilk soru benden

Kaç kere aşık oldun ?

Profesyonel Futbol Takımımız akşam saatlerinde yaptığı antrenmanla sahamızda oynayacağımız Sivasspor maçı hazırlıklarına devam etti. Fenerbahçe Samandıra Can Bartu Kamp Tesisleri'nde saat 18.00'de konferans salonunda yapılan ve 35 dakika süren toplantının ardından sahaya çıkan oyuncularımız Teknik direktörümüz Christoph Daum'un antrenman programı ile ilgili yaptığı açıklamayla günün çalışmasına başladı. Alt sahada çabukluk ve kademeli koşular yapan oyuncularımız daha sonra üst sahada kuvvete yönelik bir istasyon çalışması yaptı. Alt sahada iki takım halinde teknik bir çalışma gerçekleştiren oyuncularımız dar alanda yapılan çift kale maç ile antrenmanı tamamladı. Dar alanda yapılacak maç öncesi antrenmanı yarım bırakan oyuncumuz Mehmet Topuz ile ilgili olarak doktorumuz Ertuğrul Karanlık, Topuz'un yorgunluğa bağlı olarak tedbir amaçlı antrenmanı bıraktığını ifade etti. Antrenmanın son bölümünde yardımcı teknik direktörümüz Ayhan Tumani ile bazı oyuncularımız sahada kalarak özel bir çalışma gerçekleştirdi. Kalecilerimiz kaleci antrenörleri ile ayrı çalıştı. Semih ve Roberto Carlos takımla birlikte çalışırlarken, Brezilyalı oyuncumuz Edu takımdan ayrı olarak Dolu Arslan'la düz koşu yaptı. Takımımız Cumartesi günü saat 18.00'de yapılacak antrenmandan sonra tesislerde kampa girecek.

Kendimi seçtim =)=)

hehe sorun bakalım istediğinzi =)  fazla acımasız olmayın kolay olsn sorular =)

Balıklar Ölünce


Bu durum en belirgin, çevre kirliliği ve patlayıcı ile avlanma nedenleri ile ölüp yüzeye gelen balıklarda gözlemlenebilir. Ölen balıklarda süratle bir iç bozunma yani bir çeşit çürüme oluşur. Bu iç çürümeden dolayı çıkan gazlar balığın alt tarafındaki bağırsak boşluğunda toplanırlar.

Balık ayıklayanlar bilirler, ayıklanacak balığın alt tarafındaki yumuşak karnı yarılır, buraya yapışık mide ve bağırsaklar kolayca çıkartılır. Balığın etli kısmı üst tarafındadır. Balık ölüp gazlar mide boşluğunda toplanınca bu kısım şişen bir balon gibi hafifler, ağırlık merkezi yukarı kayar ve balık, daha ağır kısmı aşağı gelecek şekilde ters döner.

Bazı balıklarda, içinde hava bulunan yüzme keseleri vardır. Balık içi hava dolu bu keseyi daraltıp genişleterek kendisini elverişli derinlikte dengede tutabilecek yoğunluğu sağlar. Bu kese çoğu zaman basit bir boruyla sindirim organına bağlıdır.

Eğer deniz suyundaki tuzluluk oranı (yüzde 3,5) dörtle birine düşürülürse sonuç balığın kanındaki sodyum, klor, kalsiyum ve potasyum oranının aynısı olur. Deniz suyu ve tüm omurgalıların kanlarındaki tuz oranlarındaki bu benzerlik hayatın denizden başladığı teorisini destekliyor.

Hayat başladığı zaman denizlerdeki tuz oranının omurgalıların kanlarındaki oranla tamamen aynı olduğu, zamanla bu oranın artması sebebiyle omurgalıların denizleri terk edip karada yaşamaya başladıkları, balıkların ise denizde kalıp artan tuz oranından korunmak için bir mekanizma geliştirdikleri ileri sürülüyor.

Balıkların solungaçları civarındaki klor hücreleri salgıladıkları bir enzim sayesinde, deniz suyundan aldıkları fazla sodyumu tekrar dışarı verirler. Buna ilaveten böbrekleri de tuz iyonlarını filtre ederek idrarla dışarı atarlar. Bu nedenle idrarları az sulu, yoğun, tuz oranı yüksek ve az miktardadır.

Tatlı su balıklarında ise tam tersi bir fiziksel mekanizma vardır. Yaşadıkları ortamdan aldıkları suyun içindeki az miktardaki tuzu, atmak yerine vücut ihtiyaçları için konsantre halinde tutarlar. İçinden tuz alındığından idrarları da bol ve suludur. İdrar miktarı günde vücut ağırlığının üçle birini bulur.

Sonuç olarak, tatlı su balıkları denizde yaşayamazlar çünkü vücutları deniz suyundaki tüm tuzu alır, vücut susuz kalır, kurur ve balık ölür. Denizde yaşayan balıklar da tatlı suda yaşayamazlar çünkü zaten az miktarda olan tuzu ayırıp fazla su tuttuklarından şişerler ve onlar da ölürler.

Yani her iki balık türünün de kan ve tuz kompozisyonları aynıdır ama bir tür, kana tuz sağlamaya çalışırken diğeri azaltmaya uğraşır. Ortam değişikliğinde de aynı şekilde çalışmaya devam eden mekanizmalar balıkların ölümlerine neden olurlar.

Gerçi Somon gibi hem tatlı hem de tuzlu sularda yaşamayı başaran balıklar da vardır. Somonlar tatlı sularda doğuyorlar, gençliklerinde nehirler boyunca okyanusa yüzüyorlar ve hayatlarının geri kalan kısmını oralarda, tuzlu sularda geçiriyorlar.

Bu tip balıklarda iki tip mekanizma da vardır ama yolculukları sırasında, nehirlerin ağızlarında, tatlı ve tuzlu suların birleştikleri yerlerde, bir süre kalarak vücutlarını öbür ortama ayarlıyorlar. Her iki tür sularda da yaşayabilen deniz canlılarının ortak özellikleri, yumurta ve bebeklik evrelerini tatlı sularda, yaşlılıklarını ise tuzlu sularda geçirmeleridir

Orkestra Şefleri Ne Yapar?


Günümüzde müzik icra eden her gruba, sayısına ve çalgılara bakılmaksızın orkestra deniliyor ancak her çalgı topluluğu bir orkestra oluşturmaz. Bir orkestrada belli sayıda yaylı, üflemeli ve vurmalı sazların belirli bir düzen oluşturacak şekilde bir araya gelmesi ve her çalgı türü için bir parti yazılmış olması gerekir.

Bir orkestrada bütün işleri müzisyenler yaparlar ama alkışları orkestra şefi toplar. Peki, nedir bu orkestra şeflerinin özellikleri? Kemanı birinci kemandan, piyanoyu bir virtüözden daha iyi çalabilirler mi? Onlar olmazsa orkestra elemanları notalara bakarak bir eseri çalamazlar mı?

Orkestra, on yedinci yüzyılda ortaya çıkmıştır ve zaman içinde yapısı pek çok değişiklik geçirmiştir. Orkestra şefleri orkestra ile birlikte ortaya çıkmamış, çok daha sonra sahnede yerlerini almışlardır. Ancak bu, orkestra şefinin olmadığı dönemlerde orkestranın yönetilmediği anlamına gelmez.

Orkestralar ilk zamanlarında sadece kraliyet ailesi ve asil sınıfın önünde konser veriyorlardı. Kimse krala ve yanındakilere arkasını dönemeyeceği için bir şefin bugünkü gibi orkestrayı idare etmesi zaten düşünülemezdi. Tempoyu önceleri klavsen, sonraları da en önde oturan baş kemancı ayaklarını yere vurarak, başını veya elindeki yayı sallayarak ayarlıyordu.

Saray orkestralarının gittikçe artan müzisyen sayısı elli-altmışa varınca, Fransız ihtilalinden sonra halk konserleri de başlayıp yaygınlaştıkça, orkestradan bir müzisyenin şefliği de üstlenmesi imkansız hale geldi. Bu işi sadece müziğin idaresine konsantre olacak, geniş müzik kültürü olan kişiler başarabilirdi. Böylece besteciler konserlere katılmaya, kendi eserlerini yönetmeye başladılar.

On dokuzuncu yüzyılda eserlerin bestecileri yavaş yavaş hayattan çekilmeye başlayınca, profesyonel orkestra şefleri ortaya çıktılar. Orkestra şefliği bir meslek haline geldi. Şeflerin ortak özellikleri, hemen hepsinin erkek olmaları, beyaz saçlı, asabi ve karizmatik olmaları, mükemmel bir kulağa ve hafızaya sahip olmalarıdır. Genellikle eserleri, hem de her bir çalgı için ayrı ayrı ezberden yönetebilirler.

Orkestra şeflerinin işlerinin yüzde 95'i provalardadır. Sesleri en çok 'yanlış çalıyorsunuz', 'çok hızlı', 'daha yavaş' şeklinde provalarda duyulur. İyi prova çalışmaları yapmış bir orkestra şefsiz çalabilir ama iyi bir provayı şefsiz yapamaz.

Orkestra şefleri bir spor takımının antrenörü gibidirler. Takımın nasıl oynayacağı, oyuncular arasında uyumun nasıl sağlanacağı antrenmanlarda tespit edilir. Maça çıkınca da asıl iş oyunculara düşer. Kuralları basit olan futbol oyununda bile on bir kişinin ahengi çok önemli iken son derecede karmaşık eserleri icra eden altmışı aşkın müzisyenin uyumu şüphesiz tartışılmaz. Monako'nun ulusal orkestra kadrosunun, ordu kadrosundan daha geniş olduğunu biliyor muydunuz?

Bir orkestrada çoğu zaman on veya on iki çalgı aynı anda farklı notalar çalarlar. Bu kaos içinde yönetimin bir an bile yitirilmemesi gerekir. Bir orkestra şefi aynı anda farklı yirmi sekiz çalgının seslerini ayırt edebilir, dilediği sese konsantre olarak onun hatasını görürken, orkestrayı idare etmeye devam edebilir.

Orkestra şefinin en önemli enstrümanı seyircinin göremediği bakışlarıdır. Bakışlar şefin bagetinden bile önemlidir. Şefin baget tutan eli müziği bölümleyip ölçüleri belirtir yani gerçek anlamda müziği yönetir. Sol el ise duygu elidir. Örneğin, şef sol elin işaret parmağını dudaklarına götürdüğünde sesin hafiflemesi gerektiğini belirtmiş olur.

Sesin artması gereken yerlerde elini kürek gibi hareket ettirir. Göğse bastırılan sol el, havada daireler çizen baget, öne uzanmış kollar, kapalı gözler ve şefe özel bir takım hareketler müzisyenlere mutlaka birer mesaj iletirler. Kısacası orkestra şefleri bir esere ruh ve kişilik kazandırırlar.