Ben, senin bunu okurken parmağınla yanağına dokunduğunu, gözlerini hafifçe kıstığını görmeyeceğim.

Elimin uzanamadığı yerlere kelimelerimle sokulmaya çalışmamın, kırılgan harflerden kurulmuş görünmez bir köprüden sana doğru yürürken düşmekten böylesine korkmamın, sana tek bir bakışla anlatabileceğime inandığım ve birçoğunun belki bir ismi bile olmayan birçok duygunun her birine isimler bulmaya uğraşmamın beni nasıl yaralayıp yorduğunu bilmeyeceksin. İlerde bir gün bana çok karmaşık ve anlaşılmaz gözükecek olsalar da, şu anda bana, kendime saplamak için elimde tuttuğum bir bıçak gibi sade ve içmeye hazırlandığım zehirli bir su gibi berrak gözüken duygularımın, keskin ve yakıcı tadını, onların üstünü örten sözcüklerin altından çıkarıp çıkarmamakta duyduğum kararsızlığı da herhalde sana hiç anlatamayacağım.

Halbuki bütün korkunçluğu sadeliğinde gizli olan duygularım o kadar açık ki.

Yorulduğumda, bıktığımda, yenilginin tam kıyısında durduğumu hissettiğimde, beni sadece bana dokunarak iyileştirebileceğini biliyorum.

Değmeden, hatta bazen seni görmeden, sıcaklığını istiyorum.

Yalnızım....

Kendimi yalnız hissediyorum ki bu yalnızlıktan da kötü.

Benim yalnızlığımı ve kendimi yalnız hissetmemin yalnızlıktan da kötü olduğunu anlayacak senden başka kimsem yok.

Ve sen de yoksun.

Belki de hiç olmayacaksın.

Sözcüklerden oluşturmaya uğraştığım bir köprüden sana ulaşmaya çalışacağım.

Ve biliyor musun, sen bütün bunları okurken, ben yazdıklarımı şakacı gülüşlerimle reddedeceğim.

Beni bir gün görürsen, gördüğün bu satırları sana yazan olduğuma inanmayacaksın.

Duymak istediğim sevgiyi, özlemi ve bunları duymaktan duyduğum korkuyu güvenli bir duruşun ardına saklayacağım.

Yüzümde satırlarımdan bir iz aradığında, onlar orada olmayacak.

Sana nasıl yalvardığımı hiç işitmeyeceksin, sıradan bir ''Nasılsın'' sözcüğü saklayacak o yalvarışı.

Ama bütün bunlar, bu sahte kibir, bu şakacı gülüş, bu sıradan ''Nasılsın'' sözü, bu güvenli duruş, içimdeki sesi dindirmeyecek.

Aralarında dolaştığım kalabalıklar içinde benim yalnızlığımı gören ve kendimi yalnız hissetmemin yalnızlıktan da kötü olduğunu sezen bir tek sen varsın.

O kadar sade ki duygularım.

Kırılgan bir köprüden sana doğru yürüyorum.

Sana ulaşamazsam, sesim ve kelimelerim sana değmezse ve sen bana bir daha dokunmazsan, işte o zaman, korkarım sonsuz ve sensiz bir boşluğa yapayalnız düşeceğim.


Beni tut, beni her şeye rağmen tut......

Korkmuyorum Seni Sevmekten Kaçmaya çalıştığın gerçek, Birgün karşına
çıkacak. Ve
işte o gün Kaçacak yerin olmayacak.
Ben senin varlığını seviyorum,
Yokluğunu seviyorum Sana ulaşamadığım dakikalarda. Seni duymayı Seni özlemeyi
Hiç görmesem
bile seninle olmayı seviyorum. Hiç
korkmuyorum seni sevmekten. Senin
gülüşünü seviyorum. Her bana
bakışında Gözlerinede okuduğum o
duyguyu Gözlerindeki gözlerimi
seviyorum. Gönlünü seviyorum
Özünü seviyorum senin Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum Yine de korkmuyorum
seni sevmekten. Ben sendeki o sıcaklığı Sana olan uzaklığı seviyorum.
Yanaklarından akan göz yaşlarını En çok, dağınık olduğunda saçlarını Beni arayan
ellerini seviyorum. Yalnızlığımı seviyorum sebebi sensen Ayrılığını seviyorum,
En çok yalnız kaldığımda Beni bulan gönlünü seviyorum. Ben en çok senin bana
olan Sevgini seviyorum. İçimden haykırmak geliyor. Dünyaya sığdıramadığım seni
Kalbime sığdırmak geliyor. Ağlamak geliyor seni görmezsem Özlemek geçiyor
içimden seni Sevmek geçiyor. İçimden sana
doğru giden Bin bir türlü yol
geçiyor. İçimden sen mutlu olacaksan
Ölmek bile geçiyor gülüm. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben yalnızca seni
seviyorum, Ne o muhteşem güzelliğin Ne kalbimdeki özelliğin Ne de sevdiğim için
değil, Seni yalnızca sen olduğun için, Ruhun için Kalbin için Aklın ve sevgin
için seviyorum seni. Ben seni en çok
kendim için seviyorum Belki de ilk
defa bencil oluşumu Sana borçlu
olduğum için. Seni her şey için
seviyorum. Ve sahip olmadığım
Hiçbir şey için. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Her dakika seninle olmayı
seviyorum. Gözlerimi her açtığımda Aklıma gelişini seviyorum. Her gece uyumadan
önce Seni sevdiğim aklıma gelince Sensiz uyumayı bile seviyorum Uyumadan önce
seni düşününce. Ben seni en çok Umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben seni bu şehirde olduğun için değil
Benimle aynı toprağa ayak bastığın
için Benimle aynı gökyüzünü
paylaştığın için seviyorum. Geceleri
benim yüzüme vuran ay ışığı Senin de
gözlerine vurduğu için seviyorum. Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi Sana da
sıcaklık veriyor diye seviyorum seni. Beş bin yaşındaki bu dünyada Benimle aynı
zamanı paylaştığın için seviyorum.
Ben seni benimle yaşadığın için
Benden hiç gitmediğin için seviyorum
Beni hiç terketmediğin için.
Ellerini seviyorum tanrıya
açıldığında Kalbini seviyorum
kapıları açıldığında Ve gözlerini
seviyorum Her karşımda kapanıp
açıldığında. Bana baktığında
İçimde yakaladığın coşkumu seviyorum,
Her bana baktığında Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum. Yine de korkmuyorum
seni sevmekten. Her kibrit çaktığımda Alevin içinde seni görmeyi seviyorum. Her
sigara yaktığımda Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum.
Her bana baktığında O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi Yalnızca sen olduğun
için hayatımda Kendimi bile seviyorum Sen olunca aklımda. Kalbimi seviyorum seni
seviyor diye Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye.
Ruhumu seviyorum, seni ruhuna
Bu kadar yakın diye. Varlığımı seviyorum, Sırf sana borçlu olduğum için
Mutluğumu seviyorum. Gülümsememi seviyorum seni düşününce Ayakta kalışımı
seviyorum sebebi sen olunca
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sana olan sevgimi yazan
Kalemimi seviyorum. Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum.
Sana olan sevgime benzettiğim
Her sevgiyi seviyorum. Bana seni hatırlatan herşeyi Sana giden yolları
seviyorum. O kadar çok seviyorum ki seni Seni kaybetmek korkusunu bile, İçinde
yalnızca, sen olduğun için Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için
Korkumun sebebinde sen olduğun için
seviyorum. Yine de korkmuyorum seni
sevmekten. Yine de korkmuyorum seni
sevmekten. Seni seviyorum.

 Özlemediğimi söyleme bana
Yüreğime insen anlardın beni
Gönlümün içine sevgini koydum
En güzel yerinde sakladım seni...

Gücenmen gereksiz şu yüreğime
Seni üzmek düşmez hiç gereğime
Herkesler inandı yar sevdiğime
Duy artık sesimi, özledim seni...

Ayrılığa düşen,yalnızlık ise;
Hasreti çekene haksızlık niye.
Süren sensizliğe bahtsızlık diye
Her gün umutlara ekledim seni...

Elimde güllerle seni beklerken
Azmı uçuştular avuç açarken
Geçeceğin yollar bağa dönerken
Kimbilir kaç sene bekledim seni...

Aşkından geçmeyi kim göze almış
Bir gün tövbesine el mi açılmış
Can canandan ayrı mutlu mu kalmış
Kedere duyarsız özledim seni

 

 


Gece kısrak düşlere gebe
Tütsüler sarmada inceden ruhu

Ateşe tutmuş kırsallarında
İnlemsel çığlıklar vurur koyaklarını
Dolaşır tende hasret

Küllendirilmiş ihtiras yığınları
Patlamaya hazır volkanlar misali
Göğüs uçlarında ihtilal

Sığmaz yatağına akan arzular
Dinmez gölgelerine düşen kan taneleri

Sahtekar Sezen şarkıları uğuldarken
Karışır aydınlığına “sen bana tutsak”
Dolaşır kasıklarında vurgulu sazlar
Titrer benliği dokuz sekizlik arpejlerde

Islak saçlarından dökülmede yakamoz
Kavurmada ay “kadın çıkıntılarını”

Dingin bir Eylül işlemedeyken
Gizem kutular ardına saklamında aşk

Fasıl tefin klarnet geçişlerinde
Sevda,

Sus

Pus…
 

 Yangından mal kaçırır, derdi kendi nefesi
Bu ses yabancı değil, başında kimin fesi?
Zor günde belli olur, dostun düşmanın hası

Tavuk mu yumurtadan, yumurta mı tavuktan?
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan

İsterim kara günler, güneşte kurutulsun
Yaslı yaşlı gönüller, sevinsin de kurtulsun
Şaşmaz terazi ile, her icraat tartılsın

Bu ne biçim gidişat, içim dondu soğuktan
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan

Sele verdik harmanı, kağnı kaldı bayırda
Yaz boz tahtası mıdır, öküz öldü çayırda
hiç bir şeyde gözüm yok, sen neslimi kayır da

Bin bir umut beklerken, ayı çıktı kovuktan
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan

Doğum yaptıran ebe, çocuğu aldı kaçtı
Bu işe sabıkalı hırsızlar bile şaştı
Hak, hukuk, görev, sınır, birbirine karıştı

Biz ayranı beklerken, çamur çıktı yayıktan
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan

İstemem gül bahçede, faydasız ayrık otu
Kendini taşıyamaz, neyleyim koşmaz atı
Gündelik sefahatı, terk eyledik rahatı

Dün doğruyu haykırıp, bu gün dönen cayıktan
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan   

 

 İki lafından biri kurtulayım ben dersin
Ben gidersen beni çok ararsın kahve gözlüm
Sabah akşam demeden severek okşadığım
O ipek saçlarını yolarsın kahve gözlüm.

Canım benim diyerek bir kuş gibi beslerdim
Gece rüyalarına girer onu süslerdim
Kollarımı sararak aşk şarkısı seslerdim
Ben olmazsam sen kimi sararsın kahve gözlüm

 Cümbüşümü astım gayri duvara
Avara bu gönlüm sensiz avara
Ömrüm gelmiş sonuna son bahara
Cümbüşümü astım gayri duvara.

Leylakları sümbülleri soldurdum
Yüreğime aşkından dert doldurdum
Kızgın çöle ben kendimi koydurdum
Cümbüşümü astım gayri duvara.